इतिहास माझा मुळात आवडता विषय. सनावळ्या कधी लक्षात नाही राहिल्या, तरी कुठली तरी एखादी गोष्ट अशी घडून गेली ज्यामुळे आजही आपण काही उपचार पाळतो, हे कळण्यातला आनंद इतिहासातून खूप मिळाला. आजच्या लेखातून इतिहासातील क्लिष्ट घटना चघळायचा उद्देश अजिबात नाही. उलट आपल्या आजच्या अजून एका आवडीच्या विषयाचा इतिहासात संदर्भ धुंडण्याचा प्रयत्न. आणि ती गोष्ट म्हणजे - खाणे.
परंपरागत खाद्यपदार्थ म्हणा वा काही प्रसंगनिष्ठ पदार्थ, प्रत्येकामागे असेच एखादे कारण असते. एरवी खाताना आपण कसलाच विचार करत नाही. पण हा पदार्थ असाच का बनवतात आणि आपण तो कधीपासून खातोय हे जाणून घेणे खरेच मजेशीर असते. जसं गायीचे दुध भलेही आज आपल्या दैनंदिन जीवनातला महत्वाचा भाग आहे. पण मागे एकदा कुठे तरी वाचले होते, कुणी सर्वप्रथम असा विचार कसा केला असेल की 'ते जे गाईच्या खाली लोम्बतंय, ते पिळावं आणि त्यातून जे काही बाहेर येईल ते प्यावं'? विनोदाचा भाग सोडला, तरी कुतूहल माणसाला छळत राहतंच. आणि मग मागे एकदा माझ्या पानिपतच्या लेखात संक्रांतीला तीळगुळ खाण्याचा उल्लेख आलेला, त्यावरून बऱ्याच जणांनी सांगितलं की त्यांना कधी कल्पनाही नव्हता की या तीळगुळ प्रकरणाचा पानिपतच्या पराभवाशी काही संबंध असेल. असेच एक दोन प्रसंग घडून गेले. आणि मग शेवटी हा लेख साधत गेला.
